Zoals elk jaar heeft ook dit jaar weer de KBO een toneeluitvoering middag voor haar leden georganiseerd. Op woensdagmiddag 4 maart zaten een 70 tal leden in de zaal van het gemeenschapshuis “De Vossenburcht” klaar om het blijspel in 3 bedrijven van het Steenbergse toneelgezelschap ‘De Vrolijke Spelers” bij te wonen.
Het toneelstuk “Gewoon te Gek” geschreven door Ton Davids was de titel van dit toneelstuk. Vier ex-psychiatrische patiënten zijn bijna ontslagen uit de inrichting en wonen samen in Huize van Speykstraat. Nog een paar maanden dan kunnen zij weer terug gaan naar de gewone samenleving. De bewoners zijn, de vier patiënten, Femmie ten Have een vrouw met duidelijk symptomen van zelfmoord, de heer Isar Schut een zelf ingenomen doch schizofrene persoonlijkheid, Lisette Kuilman een kunstenares met vreemde ideeën over hoe kunst zou moeten worden ingevuld en tenslotte Bram Meijer een tuinman die het ecologisch, goed met deze wereld voor had, doch niet precies wist hoe hij met zijn groentetuintje om moest gaan en hoe een ei moest worden gelegd. Bij het terugkeren naar de samenleving wordt dit bijzondere viertal bijgestaan door de mislukte zuigeling verzorgster, die is omgeschoold tot Socio Therapeut, Toos Spit. Deze Toos heeft vernomen dat de wethouder van sociale zaken de subsidiekraan van Huize van Speykstraat wil terug draaien. De wethouder, Henri van de Berghe, wil niet alleen de subsidiekraan dichtdraaien maar tevens Huize van Speykstraat in te gaan richten als opvangcentrum voor asielzoekers. Hij denkt hiermee, niet alleen aanzien, maar ook de landelijke krant te kunnen halen door zijn doortastende manier van beleid maken. Socio Therapeut Toos, bang haar baan te verliezen, is het daar dus niet mee eens en om te voorkomen, dat het een asielcentrum wordt, besluit Toos om een bijeenkomst op vrijdagavond te organiseren met de wethouder en de vier bewoners en natuurlijk ook waarbij zij self ook aanwezig zal zijn. De bedoeling van de bijeenkomst is elkaar beter te leren kennen.
Om de avond in het voordeel van Toos en de bewoners te laten kantelen krijgen Femmie, Isar, Lisette en Bram duidelijke instructies hoe zij zich moeten gedragen tegenover de wethouder. De bewoners pikken dit niet. Ze besluiten dan ook om zowel Toos als wethouder Henri op andere gedachten te brengen. Hierbij spelen ook de nieuwe buren Daan Bruns, een Haudini amateur goochelaar, en zijn vrouw Ans Bruns een belangrijke rol. Onder het motto “We zijn toch niet gek” spelen zich de gekste situaties op het toneel af.
De avond wordt dan ook een grandioos succes. Wanneer, Henri, de wethouder en Toos, de socio therapeut, gezellig keuvelend op de bank zitten verschijnt Femmie als Femme Fatale. Zij benaderd de wethouder met haar schoonheid en seksualiteit op een manier waarbij elke man smelt. Ze verzorgt en besteed veel aandacht aan Henri en bied hem het lekkerste drankje aan, waarbij ook Toos niet wordt vergeten. Henri vindt het allemaal geweldig en geniet met volle teugen. Nu verschijnt Isar die zich voordoet als Napoleon, de geboren leider. Hij laat Henri geloven dat het dichtdraaien van de subsidiekraan en Huize van Speykstraat in te richten als asielzoekerscentrum een achterhaald landelijk gebeuren is. Nee, Huize van Speykstraat zo te presenteren als het schoolvoorbeeld van herintredende psychiatrische patiënten, zou hem roem brengen en hem laten doorgroeien van wethouderschap tot zelfs minister. Henri ziet dit al helemaal voor zich. Hierna stapt Bram binnen als de onwrikbare Don Quichot, de edelman van La Mancha. Zijn idealistische inslag vindt Henri niet bepaald erg amusant. Toch gelooft hij in de oprechte bedoelingen van deze nobele ridder. Tenslotte komt Lisette de kamer binnen vallen. Als akela met een drang naar de natuur, legt ze de spontane verhouding tussen Femmie en Henri vast op de gevoelige plaat. De vier bewoners hebben hiermee hun val opgezet. Nadat het viertal opnieuw de kamer zijn binnen gekomen, in hun normale hoedanigheid. Zijn wethouder Henri en de tegenstribbelde soci therapeut Toos, dusdanig op hun kookpunt gekomen dat ze geen zinnig woord meer kunnen uitbrengen. Als dan ook nog buurman Houdini met zijn kettingact op het toneel verschijnt bereikt het complot het hoogtepunt.
Wethouder Henri, bedwelmd door de drank, is gaan geloven dat hij zelf gek ik geworden, omdat men hem laat geloven dat de voorgaande types, Femme Fatale, Napoleon, Don Quichot en de Akela in het geheel niet in de kamer aanwezig zijn geweest. Wel wordt hem nog een mooie foto voorgehouden. Hierna is Henri geheel om. Huize van Speykstraat is gered. Toos kan haar beroep als socio therapeut voortzetten en het goochelaars echtpaar als nieuwe buren passen hierbij goed in het straatbeeld.
De KBO leden hebben wederom genoten van het getoonde spel. Een middag waarbij men weer even uit de dagelijkse sleur is gehaald en de lachspieren in beweging hebben kunnen zetten. Tenslotte werden nog de prijzen van de loterij getrokken. Opnieuw een geslaagde middag waarbij een ieder weer tevreden naar huis kon gaan.